اصل اندازه گیری در یک نگاه

همه اصول اساسی AES را از آزمایشگاه شیمی می‌دانند: اگر عناصر پتاسیم یا مواد قلیایی را وارد شعله داغ شوند، مشخصه رنگ شعله عنصر مربوطه ظاهر می‌شود. در اندازه‌گیری آزمایشگاهی AES، ماده تجزیه و تحلیل شده به عنوان یک محلول آبی با فشار دادن یک دکمه مکیده می‌شود. سپس محلول ریز با هوای فشرده به عنوان گاز حامل (آئروسل) اتمیزه و با گاز مخلوط می‌شود. سپس آن به یک شعله کم نور پاشیده می‌شود. تحریک حرارتی شعله باعث تابش نور اتم‌ها می‌شود که هر کدام دارای طول موج مشخصه خاص خود هستند.

تابش ساطع شده توسط یک فیلتر نوری مرتب می‌شود که متناسب با هر عنصر است. نتیجه این امر این است که فقط نور یک طول موج به آشکارساز نوری مربوطه می‌رسد. به طور پیش فرض، از چندین ردیاب به طور موازی استفاده می‌شود، به طوری که تعیین همزمان عناصر مختلف امکان‌پذیر است. هرچه غلظت یک عنصر بیشتر باشد، شدت نور ساطع شده بیشتر است. غلظت محلول اندازه‌گیری از طریق درخشندگی تعیین می‌شود. فتومترهای شعله‌ای مدرن AES به طور خودکار تنظیمات منحنی لازم را که اثرات غیر خطی را جبران می‌کند و دقت کمی بالا را امکان‌پذیر می‌کنند، محاسبه می‌کنند.